---

Vóór de komst van de blanken woonden Guaraní-stammen de plaats vanwege de nabijheid van de rivieren Paraná de las Palmas en Luján. Met de komst van de blanken behoorden de landen tot de eersten die door Juan de Garay werden gedistribueerd na de tweede oprichting van Buenos Aires, de eerste eigenaar was Pedro de Savas y Espeluca; Twee jaar na de stichting van Buenos Aires - in 1582 - werden de gronden echter overgedragen aan Alonso de Escobar, op grond hiervan is het dat het eigendom bekend begint te worden als Cañada de Escobar en later als Isla de Escobar. Federico Kirbus ontwikkelt in zijn boek La primera de las tres Buenos Aires (1980) een theorie waarin hij verzekert dat tussen het gebied van de ravijnen van de huidige wijk Parque El Cazador en de kust van de Luján-rivier de echte plaats was waar Pedro de Mendoza legde de eerste stichting van Buenos Aires.



De uitbreidingen werden onderverdeeld en bevolkt door Spanjaarden en Creolen totdat aan het einde van de 19e eeuw het treinstation van Buenos Aires en Campana arriveerde, dat Escobar heette. De komst van de spoorlijn tussen 1876 en 1877 was essentieel voor Eugenia Tapia de Cruz, eigenaar van het land naast de oorspronkelijke halte, besloot ongeveer 80 hectare te meten voor de oprichting van een stad, waarbij hij twee blokken reserveerde als groene ruimte - waarvan slechts hij maakte er een, bekend als Plaza San Martín - en voor de bouw van de toekomstige katholieke kerk van de geboorte van onze Heer Jezus Christus, waarbij hij ook vertrouwde op het bestaan ​​van enkele huizen in de omgeving. Eugenia Tapia had een deel van het land geërfd van haar man José Antonio Cruz, die stierf in 1838, en kocht de rest van haar kinderen in 1864. 4 maart 1877 wordt beschouwd als de oprichtingsdatum van de stad, dit is de dag dat het werkelijk begon. de veiling van de stad Belén, uitgevoerd door de veilingmeester Lisandro Medina. Tien jaar later wordt de eerste kapel van de plaats gezegend en een jaar later stierf de promotor van de stad. In 1878 begon de eerste industrie te werken, een korenmolen van de Ferrari-familie.



Op 8 oktober 1959 werd de Escobar-partij opgericht, met een deel van de partijen van Pilar en Tigre, met de aanwijzing van Belén als hoofd. Een jaar later verklaart een provinciaal decreet de stad Belén de Escobar, verenigend in de naam van de stad de oorspronkelijke benaming met die van de partij.



In 1916 kocht de Banco Hogar Argentino enkele percelen in de plaats die bekend staat als El Cazador op de ravijnen van de Luján-rivier, die later zouden worden verkocht om de zogenaamde Parque El Cazador-buurt te vormen. In het midden van de 20e eeuw waren de groente- en fruitproductie de economische pijlers van het gebied; Hand in hand hiermee werd Escobar een van de grootste bloemenproducenten van het land, een feit dat een groep van de Rotary Club motiveerde om het Bloemenfestival op te richten, het succes ervan leidde ertoe dat president Arturo Illia verklaarde Escobar als de Nationale Bloemenhoofdstad in 1964. Deze benaming zou later worden aangevuld met de aanleg van de Japanse tuin, een symbool van het gebied, geschonken door de Japanse gemeenschap en ontwikkeld door de ingenieur Yasuo Inomata.



Aan het begin van het millennium werd de dierentuin van Temaikén ingehuldigd.



Belén de Escobar — of gewoon Escobar — is de hoofdstad van het Escobar-district, gelegen in het noordoosten van de provincie Buenos Aires, Argentinië. Het is gelegen in het centrum van de wijk, op de kruising van Provinciale Route 25 en de Pan-Amerikaanse Route, ongeveer 50 kilometer van de stad Buenos Aires. De groei van het agglomeraat Greater Buenos Aires over deze route zorgde ervoor dat er een ononderbroken gebouwindeling op werd gevormd, waarbij Belén de Escobar zich uiteindelijk in de laatste decennia van de 20e eeuw bij het bovengenoemde agglomeraat voegde. Het ontbreken van ruimtes in de steden die het dichtst bij de stad Buenos Aires liggen, moedigde de verwerving van land op meer afgelegen plaatsen aan, waardoor onder meer Belén de Escobar werd begunstigd, dat een van de snelst groeiende woonwijken in Groot-Buenos Aires werd. Aires.

De landen stonden in de 19e eeuw bekend als Cañada de Escobar, Pagos de Escobar of Isla de Escobar, genoemd naar Alonso de Escobar, die een van de eerste eigenaren van de plaats was. Toen Eugenia Tapia de Cruz besloot zo'n 80 blokken onder te verdelen om een ​​stad te creëren, koos ze de naam Bethlehem voor zichzelf, ter ere van de geboorteplaats van Jezus van Nazareth, aangezien ze erg toegewijd was aan het beeld van het kind Jezus; de keuze van de naam werd ook beïnvloed door het bestaan ​​tot 1779 van een ziekenhuis genaamd Onze Lieve Vrouw van Bethlehem, onderhouden door de religieuze orde van de Bethlemitische Paters. Beide namen bestonden naast elkaar totdat in 1960 een provinciaal decreet beide namen verenigde en de stad Belén de Escobar City verklaarde.



Tegenwoordig is het veel gebruikelijker om de stad Escobar te horen noemen, aangezien deze naam niet alleen de partij aanduidt waarvan het het hoofd is, maar ook het treinstation in het centrum van de urbanisatie.



Escobar's Party bevindt zich ten NO van de provincie Buenos Aires, Argentinië. De belangrijkste stad is Belén de Escobar; Het bestaat uit de steden Matheu, Ingeniero Maschwitz, Garín en Maquinista Savio.



Escobar is een bloeiende gemeente en is een alternatief voor de weekenden, aangezien het op slechts 50 km van de federale hoofdstad talrijke groene ruimtes, de veelgeprezen Japanse tuin, het Barrio Parque-gebied, de Barrancas del Cazador, de niet te missen Camino biedt naar Paraná, het eilandgebied en Paraná de las Palmas met zijn ongelooflijke delta van wilde natuur.

De geluiden, aroma's en kleuren van de natuur zullen je gezelschap houden tijdens de tour en ze waarderen in de wildernis van de bossen, ravijnen en wetlands.



Maak kennis met de vele attracties die Belén de Escobar te bieden heeft, geniet van het contact met de natuur in dit prachtige paradijs dat op je wacht.

---