---

Het werd opgericht in 1937 en heeft een oppervlakte van 263.000 ha. De basis van zijn oprichting is de bescherming van de bossen van Lahuán el alerce, een van de langstlevende bomen ter wereld, die met uitsterven worden bedreigd.



De beschermde natuurgebieden passen in de ecoregio's van het Patagonische woud en de hoge Andes en kiezen voor een koud gematigd klimaat, met een geweldig seizoen. De regenachtige en regenachtige winter, de droge zomer, de koele nacht. In het gebied is er een compleet meerensysteem met talloze rivieren, beken en waterlekkages.



Het geografische centrum van dit Argentijnse Nationale Park bevindt zich op de coördinaten 42 ° 50 en 8242; 00 en 8243; S 71 ° 52 en 8242; 00 en 8243; O en 65279; / e 65279; -42.833333, -71.866667.

Ongeveer 4.000 mm jaarlijkse neerslag maakt deze regio tot een van de armste Andes-Patagonische bossen qua vegetatie: het Valdiviaanse woud. In deze omgeving onderscheidt zich de lahuán, een gigantische conifeer die aan het begin van de 20e eeuw op het punt stond te verdwijnen door ongecontroleerde exploitatie. Argentijns Patagonië heeft het voorrecht een van de oudste en dichtste bosformaties van deze voorouderlijke soort te hebben, die nog steeds als heilig wordt beschouwd door inheemse nederzettingen. Aan de oevers van het meer van Menéndez hebben de majestueuze en prachtige gebouwen een geschatte leeftijd van 4.000 jaar en bereiken ze een hoogte van 75 meter en een diameter van 3,5 meter.



Het oostelijke bekken, de overgang met de steppe, markeert minder weelderige bossen van waaruit de maitén en de bergcipressen groeien. De radales, arrays, ñires, lengas en maquis bedekken ook de bergen en vormen een landschap van ongelooflijke schoonheid gekleurd door rivieren en meren.



De exotische flora, verraden door de Europese kolonisten, vormt in dit Nationale Park een ernstig probleem voor het behoud van de inheemse vegetatie. Rozenbottels, lupine en madeliefjes, onder andere planten, begonnen zich zonder hulp langs de randen en open plekken van het bos te verspreiden en de originelen op te ruimen.



Evenzo verhinderen illegale houtkap en branden het herstel van verschillende soorten bomen die langzaam groeien en de hellingen bedekken, wat de erosie bevordert.

Naast het voeden van vogels zoals de chucao, de Patagonische zwarte specht, de pythio, de caburé, de zuidelijke kaap en het Patagonische bos, is Los Alerces National Park een toevluchtsoord voor veel bedreigde diersoorten zoals de pudu, de Araucaanse duif, de Huina-kat . , huillín en voornamelijk huemul. Deze inheemse Patagonische uit Patagonië is te zien op de Riscoso-heuvel, uitgeroepen tot kritiek gebied voor het behoud van de soort.



Net als in andere Patagonische parken hebben geïntroduceerde soorten, zoals het edelhert, het edelhert, het wilde zwijn en het hert, een serieuze impact op de bossen. Om deze reden is in dit beschermde gebied ook een systeem van beschermde gebieden met beperkte onttrekking toegestaan. Het uitzicht werd tussen 1945 en 1960 geïntroduceerd om de lokale voetgangersmarkt te bevoorraden, voornamelijk in Cholila, een stad ten noordwesten van het Nationaal Park. In de jaren zeventig werden er verschillende vrijgelaten en vermenigvuldigd, verspreid over de pre-Andesregio Chubut en Río Negro. Van vleesetende gewoonten valt de aanblik kinderen en volwassenen van vogels en land- of waterzoogdieren aan, waardoor de inheemse fauna in gevaar wordt gebracht. Evenzo worden de plassen aangevallen door asielzoekers. De heimelijke kooi is in gevaar voor zowel de huemul als de poema, kostbaar en voorbeeldig voor de honden.

Er zijn talloze rivieren, meren en vijvers, watervallen en gletsjers op grote hoogte. Het park bevat een reeks van 9 meren zoals Futalaufquén, Menéndez, Rivadavia, Krügger, Verde, Swan, Stange, Chico en Amutui Quimei, de laatste is een pakket dat is ontstaan ​​door de Futaleufú-dam, sommige van deze meren zijn verbonden door verschillende Er zijn talloze rivieren , meren en lagunes, watervallen en gletsjers op grote hoogte. Het park heeft een reeks van 9 meren zoals Futalaufquén, Menéndez, Rivadavia, Krügger, Verde, Swan, Stange, Chico en Amutui Quimei, waarbij de laatste een pakket is dat is ontstaan ​​door de Futaleufú-dam.

Los Alerces National Park is een beschermd gebied van 263.000 hectare gelegen in de Cordillera-regio van de provincie Chubut, op de internationale grens met de Republiek Chili. Het werd opgericht in 1937 met het fundamentele doel de bossen van Lahuán el alerce, een typische exponent van de Andes-Patagonische flora, te beschermen.

De beschermde gebieden kunnen passen in de ecoregio's van het Patagonische woud en de hoge Andes.

In het gebied is er een compleet meerensysteem van talloze rivieren, beken en afvoeren, die samen een systeem vormen dat opvalt in de meren Menéndez, Rivadavia, Futalaufquen en Krüger, en de rivier Frey die uitmondt in de waterkrachtcentrale Futaleufú (Amutui Quimey-pakket).

De eerste inwoners van de regio vestigden zich 3000 jaar geleden in de vallei van de Desaguadero-rivier. Afvalinzamelaars. Ze gebruikten dierlijke vormen en stenen om boleadora's, pijlpunten, spijkers voor het naaien van leer en metalen voorwerpen te maken. Op deze manier waardeert hij de omgeving van de meren en het bos.

Deze populaties gebruikten de dakrandmuren als ondersteuning voor de realisatie van grotschilderingen. De belangrijkste motieven die in deze klanksites tot uitdrukking komen: concentrische, kruisvormige, rechthoekige cirkels, labyrinten en schematische menselijke figuren. Deze zijn vergelijkbaar met die in het noordwesten van Patagonië.

De afstammelingen van deze nederzettingen verhuisden naar de gemeenschappen Tehuelches en Araucanas, die dankzij de Spanjaarden hun manier van leven begonnen te veranderen. Ze namen nieuwe voedsel- en productiemiddelen op, waaronder het paard, en produceerden transformaties, zoals de grootste beweging van groepen.

De gevolgen van de woestijncampagne (1879-1883) leidden tot de ontmanteling ervan. Momenteel wonen Mapuche-families in steden in de buurt van het Nationaal Park.

WANDELINGEN EN DIENSTEN

In Villa Futalaufquen, in het park, is de Intendancy en het informatiecentrum en museum, hier kunt u informatie krijgen en visvergunningen verkrijgen. De plaats heeft een tankstation, telefooncellen, restaurant, kruidenierswinkel, gratis, wilde en georganiseerde campings, hutten en herbergen.



U kunt het park leren kennen via meer dan twintig voetpaden en talrijke autopaden. Verplichte registratiesporen bij het Informatiecentrum:



De Cinco Saltos Trail: begint op 1.500 m langs Puerto Bustillo en brengt je naar de uitkijkpunten van de Los Pumas-stroomwatervallen. Het heeft een gemiddelde moeilijkheidsgraad en duurt 3 uur.



Cerro Alto El Dedal Trail: lunch op 200 m van het informatiecentrum en eindigt bij een uitkijkpunt op de top van de heuvel, vanwaar je een deel van het meer Futalaufquen, Cordón Situación en de Desaguadero River Valley kunt zien. Het is moeilijk om op te staan ​​en duurt 7 uur.



Weg naar het meer van Krüger: lunch in Puerto Limonao en eindigt bij het meer van Krüger, waar kamperen is toegestaan. Het heeft een hoge moeilijkheidsgraad en duurt 12 uur.



Pad naar de waterval: lunch op 200 meter van het informatiecentrum en maak een circuit langs de zijkant van deze Cordón-situatie, langs verschillende uitkijkpunten. Het heeft een gemiddelde moeilijkheidsgraad en duurt 4 uur.



Verplichte registratie tours bij Arrayanes Lago Verde Sectional Park Rangers:



Sendero a la Laguna Escondida: lunch voor het gedeelte van Arrayanes wachtparken en culmineert in Laguna Escondida. Deze media-moeilijkheid duurt 3 uur.



Pad naar Cerro Alto el Petiso: je eet van Pto Mermoud, de lagunes van Lago Verde en je bereikt de top van de heuvel. Het heeft een gemiddelde moeilijkheidsgraad en de duur is 6 uur.



Routes waarvoor geen registratie vereist is:



Grotschilderingen: het bevindt zich op 1.200 m van het informatiecentrum. Het heeft een lage duur en de duur is 30 minuten.



Puerto Limonao: het ligt op 650 meter van het informatiecentrum en maakt een reis van 4 km door het bos, tussen het meer Futalaufquen en de route. Het heeft een korte duur en een duur van 2 uur.



Meerexcursies: U kunt een meerexcursie huren die wordt verkocht vanuit Puerto Limonao (4 km van Intendencia) en vertrekt vanaf het meer Krüger en Puerto Mermoud. Hierin kunt u naar het korte gedeelte naar Puerto Chucao gaan, vanwaar u een andere boot neemt die het Menéndez-meer oversteekt, grenzend aan Isla Grande en later kunt u genieten van de Torrecillas-gletsjer. Vervolgens reis je naar Puerto Sagrario, aan het noordelijke meer van hetzelfde meer, vanwaar je via een circuit van middelmatige tot lage moeilijkheidsgraad, van 1 uur en van gemiddelde duur, de ´´Alerzal´´ kunt zien.

Puerto Chucao kan ook worden bereikt door de Arrayanes-rivierpas over te steken, om een ​​interpretatief pad van 1.500 m te gebruiken, waarin gevaarlijke paden zijn.













Om toegang te krijgen tot het Nationaal Park is het noodzakelijk om naar de stad Esquel te gaan. vandaar, langs de nationale route nr. 259, die aansluit op de provinciale route nr. 71 die het beschermde gebied in noord-zuidrichting doorkruist. Deze route leidt naar Villa Futalaufquen, vanwaar het administratieve centrum van het Nationaal Park zich bevindt.

De route gaat verder naar het noorden van het park en sluit zich aan bij Villa Futalaufquen met Nationale Route nr. 258, grenzend aan de stad El Bolsón.

De stad Esquel heeft een luchthaven (38 km van het Nationaal Park) en een busterminal, wat meer toegangsmogelijkheden biedt tot het beschermde gebied.



Los Alerces National Park is een groot beschermd gebied in de provincie Chubut, Argentinië. Omarm Lake Futalaufquen, Arrayanes River, Green Lake en Menéndez. Vanwege het ongelooflijke landschap wordt het beschouwd als een van de mooiste parken in Argentinië.

---